Dużą rolę w zapobieganiu nacieczeniu tłuszczowemu wątroby odgrywają również witaminy, zwłaszcza ryboflawina (witamina B2) i pirydoksyna (witamina B6) oraz inozytol. Sprawność wątroby w oddawaniu gromadzącego się w niej tłuszczu ma pewien związek z ilością znajdującego się w niej glikogenu. W razie wyczerpania zapasów glikogenu w wątrobie, czy to wskutek niedostatecznego odżywiania się, czy wskutek chorób wyniszczających ustrój, wątroba czerpie niezbędny dla niej tłuszcz z jego pokładów w ustroju, przede wszystkim z podściółki tłuszczowej i gromadzi go w swych komórkach coraz obficiej, jeżeli jednocześnie zdolność oddawania tłuszczu słabnie. Zatem w obu przypadkach przyczyna nagromadzenia się tłuszczu w wątrobie jest ta sama, mianowicie upośledzenie czy też całkowita utrata zdolności komórek wątrobowych pozbywania się tłuszczu przy zachowanej zdolności jego wychwytywania. Z tego stanowiska rozgraniczenie pojęć otłuszczenie i stłuszczenie według których otłuszczenie jest naciekiem tłuszczowym, a stłuszczenie – zwyrodnieniem protoplazmy komórek wątrobowych, traci rację bytu, oba bowiem stany polegają na nacieku tłuszczowym z tą różnicą, że w otłuszczeniu tłuszcz wątroby pochodzi z pokarmu i jest zatrzymany przez wątrobę czynnościowo prawidłową lub upośledzoną, a w stłuszczeniu wątroba nacieka tłuszczem dostarczanym jej z pokładów tłuszczu, w ustroju, przede wszystkim z podściółki tłuszczowej. Read more „Duza role w zapobieganiu nacieczeniu tluszczowemu watroby odgrywaja równiez witaminy”